Sözde muhalefet yine sınıfta kaldı. Memleket bir haftadır olağanüstü günlerden geçiyor; hukuksuzluklar, baskılar, toplumsal gerilim almış başını gitmiş. Ama ne hikmetse muhalefetten tık yok! Sosyal medyada üç beş kelimeyle “gabak kesen”ler, halkla omuz omuza olmak yerine köşelerine çekilmiş, seyirci kalmayı tercih ediyor. Oysa muhalefet dediğin, böyle günlerde varlığını hissettirir.
Her biri milletvekilliğini meslek edinmiş adeta. Sokağın nabzından, halkın derdinden bir haberler. Memleketin gerçek gündemiyle değil, kendi koltuk hesaplarıyla meşguller. Bir yandan özgürlük, adalet diye nutuk atarken, öte yandan zulme sessiz kalıyorlar. Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu? Samimiyetsiz açıklamalarla halkı oyaladıklarını sanıyorlar ama kimse yutmuyor artık.
Başörtüsü üzerinden yapılan siyaset ise mide bulandırıcı bir hâl aldı. İnanmayanı inandırma, düşünmeyeni düşünür gösterme derdindeler. Gerçek sorunları perdeleyip toplumun değerlerini araçsallaştırmak, artık bıkkınlık yarattı. Her şey bir yana, bu halk her şeyi görüyor, hafızası güçlüdür; zamanı geldiğinde notunu da keser.
Bu ülkenin hâlâ onurlu, dürüst ve halktan yana sesi çıkan insanlara ihtiyacı var. Çünkü bazıları sadece susarak koltuklarını korumaya çalışırken, başkaları hâlâ memleket için yüreğini ortaya koyuyor. Gerçek muhalefet sokağa inen, halkla bir olan, korkmadan konuşandır. Gerisi laf kalabalığı… Gabak kesip de ortalıkta görünmeyenlerle bu iş olmaz!
