Çok açık ki, gençlerini sevmeyen ve onlara sahip çıkmayan bir ülkeyiz. Umutsuzlar, mutsuzlar ve geleceğe son derece endişeyle bakıyorlar.
Bizim gençliğimizde ülkeyi değiştireceğimize dair bir inancımız ve ona dair umutlarımız var. Zorluklar içerisindeki bugünün dünyasında gençlerimizin eğitim ve iş konusunda yaşadıkları sorunları görüyorum. Gençlerin gelecek ışığını kaybetmemeleri gerektiğine inanıyorum.
Bu nedenle gençlerimizin başarı hikayelerini ortaya koyacak motivasyona yönlendirecek, projelere, çalışmalara ihtiyaçları vardır.
Bunun için önce eğitim yapımızı işe odaklı olarak yeniden yapılandırmalıyız. Bu gençlerin iş bulmasını kolaylaştıran sonuç vereceği için, yılgınlığı azaltabilir, kaybedildiği görünen ışık gençler için yeniden gündeme gelebilir. Siyasilerin de iş dünyasının da gençler için bunu sağlayacak girişimlerde bulunmalarının bence tam zamanıdır.
Gençlerin işsizlik, değersizlik, belirsizlik gibi unsurlardan kaynaklı olarak endişelerinin ve güven ihtiyaçlarının arttığını düşünüyorum.
Gençlerimizin, kendini geliştirebilmek, yaşamdan keyif alabilmek, spor yapabilmek, sanatsal etkinliklere katılabilmek, kısaca yaşamda aktif olabilmek için diğer pek çok ülke gencine göre daha fazla para kazanması gerek.
Evet, bir gencin, sabah onu uyandıran bir amaca ihtiyacı var. Bu amaca erişmek için vereceği mücadelede, ülkenin tüm kurumları ve yasalarıyla güvence altına alındığını bilmeye, emeğin gücüne ve değerine inanmaya ihtiyacı var.
“Adamın varsa, sırtın yere gelmez” diye düşünüyorlar! HAKLILAR!
Ben Ülkem de sadece gençlerin değil, tüm nesillerin kurumlara olan güvenlerinin azaldığını düşünüyorum.
Dünyanın neresinde olursanız olun; akla, bilime, sanata ve çok çalışmanın gücüne inanın!
Dipkarpaz’dan Sevgilerimle…